Ég lennti í furðulegu atviku fyrir um það bil einu og hálfu ári síðan. Ég vaknaði við að einhver var á ferli um miðja nótt í mínum húsum. Ég læddist fram og passaði mig að hafa hljótt og halda mig í skuggunum. Inni í stofu sá ég mann klæddann í jólasveinabúning og var hann eitthvað að grammsa þarna í stofunni. Þar sem þetta var í febrúar og auk þess sem að ég trúði ekki á jólasveininn, þá sá ég bara eitt í stöðunni. Ég læddist aftan að honum og greip í leiðinni í þunga tréstyttu sem foreldrar mínir höfðu keypt stuttu áður í Afríku. Þegar ég var kominn aftan að honum, lammdi ég hann eins fast og ég gat í hnakkan á honum og hann datt í gólfið. Hann missti ekki meðvitund við það og ég þurfti að lemja hann aftur nokkrum sinnum til þess að hann hætti að hreyfa sig. Það síðasta sem ég man, var að ég stóð þarna yfir honum í myrkrinu. Hann algerlega hreifingarlaus og ég á nærbuxunum með blóðuga styttu í vinstri hendinni, hjartslátturinn á milljón.
Það var samt ekki fyrr en fyrir stuttu síðan að ég fattaði að þetta var enginn innbrotsþjófur. Heldur var þetta jólasveinninn sjálfur, holdi klæddur sem heimsótti mig þessa nótt og ég í trúleysi mínu brást við á hinn versta hátt. Jólasveinninn liggur sem sagt á gjörgæslu í þessum skrifuðu orðum og berst fyrir lífi sínu og ég þarf að lifa við það að vera valdur af þessu og ef það verða engin jól hjá mér næsta desember, þá get ég víst engum um kennt nema sjálfum mér og mínu vantrúaða hjarta...
Yes this is a medafore!!!!!!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli