Mér leiddist (so whats new) og ákvað að breyta aðeins til hérna á blogginu. Hitt var orðið soldið þreitt. Fínt að hafa þetta bara svona svart. Svart eins og sálin í mér eða öllu heldur kaffið sem ég drekk.
Auk þess held ég barasta að svartur sé uppáhalds liturinn minn. Eða hvað? Svart, er eginlega ekki litur. Er það nokkuð? En ef að það er málið, er þá svart fólk ekki manneskjur?
Ég get ekki svarað þessu en ef ég væri rasisti, þá væru þetta allveg nógu góð rök fyrir mig.
En nú á ég víst að heita hvítur aríi. Hvítur er ekki heldur litur, þannig að ég hlít þá ekki heldur að vera manneskja. Ágætis röksemdarfærsla ef ég væri svartur rasisti.
En ef ég myndi troða mér í gegnum prismu, þá mundi ég verða allir litir í heiminum. Það geta blökkumenn ekki. Kanski liggja "yfirburðir" hvíta kynstofnsins í því.
En allavegana, bloggið mitt er orðið svart. Ég hefði getað haft það hvítt en það leit frekar gay út. Betra að hafa það svart. Svart eins og ristabrauðið sem ég ætla að fá mér þegar ég kem heim úr vinnunni.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
5 ummæli:
Góður prósi. Flæðandi en samt fastur fyrir. Eins og gegnheilt ílát sem geymir flæði. Eins og baðkar.
Gott að fara í bað. Ég er reyndar sturtumaður en það er alltaf gott að komast í baðkar af og til.
Vantar þig ekki marmelaði?
Svo sannarlega.
Gott some?
Bloggið mitt er hvít og það er ekki gay, ekki frekar en þú er rasisti.
Eða hvað
Babaraabammm!
Skrifa ummæli